"Wdzięczny kwiat" ksiażka bardzo serio

Bardzo długo zbierałam się do napisania tego posta. Ba bardzo długo to ja zastanawiałam się czy w ogóle tą książkę kupować. Mały Rycerz nie wie, że jest jej posiadaczem, chciałbym żeby nigdy się nie musiał dowiadywać, ale niestety nie da się.

Dlaczego tak piszę dziwnie o książce o wdzięcznym tytule no cóż bo jest to książka dla najmłodszych o przemijaniu.
Temat tak bardzo trudny, że nawet dorośli nie potrafią sobie z nim poradzić. Niestety dotyczy nas wszystkich i najczęściej zaskakuje, gdyż zwyczajnie nie umiemy się do niego przygotować.

Książka sama w sobie jest po prostu piękna. Tchnie łagodnością, mądrością i wielką czułością. Ilustracje są  nierozłączną częścią tekstu i są takie piękne, że na prawdę brakuje mi słów, żeby to opisać.

 "Kwiecistym był cudem ogród dziadka wiosną, 

przychodziła tu babcia co rano z radością.

Letni dzień się budził, kiedy wśród rabatek

znalazła nieznany, dziwny nowy kwiatek.

Jesień wnet przyniosła deszcze, burze, grzmoty,

lecz kwiat nadal błyszczał pośród szarej słoty.

Poszarpać go mrozem chciała biała zima,

ale uśmiech babci przy życiu go trzymał.

Aż w dzień mglisty razem odeszli do nieba,

a kwiat całkiem nowy otrzymała Ziemia."

Chciałabym nigdy nie musieć rozmawiać z moim dzieckiem na ten tema, chciałabym, żeby nigdy go to nie dotyczyło, ale doskonale zdaję sobie sprawę, że jest to niestety nie do uniknięcia. Nie dawno odszedł ktoś mi bardzo, bardzo bliski i mimo, ze mam swoje lata sięgnęłam po tą książkę. I teraz wiem, że to najlepsza i jedna z ważniejszych pozycji w naszej biblioteczce i gorąco ją wam polecam.

Autorka (tekst i ilustracje) : Sarolta Szulyovszky
Wiersz: Luca Morandini
Wydawnictwo: Namas