Teściowie

Zaznaczyć muszę, że nigdy nie chciałam wyjść za mąż. Nigdy nie marzyłam o białej sukience, o weselu i całej tej oprawie.
Mieszkaliśmy sobie z Dumnym Ojcem na kocią łapę (a koty to ja strasznie lubię jak wiecie) i było dobrze.

Aż razu pewnego gotowałam sobie kluski. Kluski śląskie uściślając. Stałam w kuchni i mieszałam w garze. Przyszedł Dumny Ojciec w bukietem. Róże w kolorze herbacianym - nie wiem skąd wziął przekonanie, że takie kwiaty lubię. Nie, żebym nie lubiła - bo jak róże to faktycznie herbaciane, ale jak kwiaty to białe irysy.
No więc przyszedł w bukietem, ja sobie te kluchy mieszałam, a on mi zaczął ładnie mówić. Trochę mnie to zdziwiło, bo nigdy do takich słów nie przejawiał skłonności. I wtedy poczułam, że jak mu szybko nie odpowiem to mi się te kluski rozgotują. No i jakoś tak wyszło, że się pobraliśmy co by się kluski nie rozgotowały.

Wtedy nad tymi kluskami o tym, ze poza chłopem "biorę" sobie jeszcze rodzinę jego nie pomyślałam. No bo w sumie jak ci się ma obiad rozgotować to o takich rzeczach nie myślisz. I ja też nie myślałam. No więc rodzina się pojawiała.

W sumie to mi się udało. Teściowa jest w porządku (choć wciąż dziwna mi się wydaje bo to jednak obca babka) lubię ją bo uważa, że w stosunku do jej syna (a męża mego) zawsze mam rację. I pewność mam tą, że jakbym miała go (znaczy chłopa mojego) bić (co prawda nie wiem za co, no ale jakby) to jeszcze mi wałka pożyczy.
Teść też jest dziwny (no w końcu obcy chłop) człek dobry, ale jakiś dziwny taki (no bo obcy chłop). Ponoć czuje respekt przede mną. Jego skłonności do palenia papierosów, hodowli gołębi i przekonania, że zna się na wszystkim zrozumieć nie mogę i pewnie nie zrozumiem.

Jedno jest pewnie znam ich dobre dziesięć lat, a nadal jednak gdzieś tam w środku dla mnie to obcy ludzie. Nie wtrącają się do nas za co chwała im po wsze czasy. Złego słowa od nich nie usłyszałam,  wyrzutu czy jakiekolwiek pretensji.

Tak sobie myślę, że im też nie łatwo w końcu jestem obcą babą, które niestety czasami się w język nie ugryzie i powie co myśli.  

Jedno jest pewnie, że trafić mogłam gorzej, czy lepiej nie wiem.  I chyba vice versa :)