Przepraszam się z Panią

Prawda taka, że uciekam od tzw. prasy kobiecej jak najdalej. Mierzi mnie jej poziom, ilość reklam, durne porady, a przede wszystkim wszechobecne plotki. Najbardziej to chyba jednak denerwuje mnie to, że wywiadów udzielają "gwiazdy" (jak najbardziej cudzysłów potrzebny), które kompletnie nie maja nic ciekawego do powiedzenia.
No dobrze może to, że ktoś głupoty mówi czy też o głupotach to wynik nieudolnego dziennikarstwa. Jak się bezsensowne pytania zadaje to ciężko otrzymać dobrą odpowiedź. Z drugiej jednak strony jeżeli do wywiadu zaprasza się  osobę, która w swojej dziedzinie reprezentuje sobą tylko mierne wyniki to do jej poziomu trzeba się dostosować. I koło się zamyka.
No, ale nie chciałam wylewać tu swoich żali tyczących się prasy kobiecej. Skoro są na rynku takie, a nie inne tytuły znaczy, że ktoś je kupuje. Skoro są na rynku w takiej ilości to znaczy, że czytających jest cała masa, a to ja jestem w mniejszości, a w demokracji rządzi większość więc "Sroka morda w kubeł!" :)
Czekałam sobie na coś (już nie wiem na co) przy kiosku ruchu. Oczami wodziłam po tytułach i ... oko padło na Panią, a w zasadzie zaczepił mnie tytuł "Polański do Domagalik" .
Twórczość Polańskiego wielbię, każdą nawet ta pozornie nieudaną. Przypuszczając, że wywiad będzie się raczej tyczył jego najnowszego filmu "Wenus w futrze" nabyłam miesięcznik.
Otwieram a tam...
Iza Kuna wywiadu udziela. Wiedziałam, że ona fajna, ale żeby tak?
Oczywiście  wywiad z Polańskim - znakomity, ale pani Domagalik umie robić fajne wywiady - pamiętam ja jeszcze z TV
Pozytywny "felieton" pani Jandy  - ciężko się nie uśmiechnąć
O Mrożku bez pompy  i głupiego zadęcia.
No i kurczę wiele innych ciekawych tekstów. Czyli co da się? No da się!

Mam nadzieję, że to nie "wypadek" przy pracy i jak kupie sobie kolejny numer to się nie rozczaruję.

A Wy co możecie mi polecić z tzw. prasy kobiecej - może coś się pojawiło o czym nie wiem, może coś się zmieniło i też nie wiem bo od dawna kioski łukiem szerokim omijałam ?