Źródło zdjęcia:internet
Nie wiem skąd w dziecku moim tyle towarzyskości. Ma dwa lata, kuma bazę może od pół roku, a nie ma w sklepach i na poczcie Pani która by go nie znała.
Panie na poczcie witają się z młodym przez okienka, tylko wejdzie już jakaś ręka wisi do powitania, w spożywczaku, ledwo w próg wjedziemy już przy kasie stoi woda mineralna z dzióbkiem, w piekarni obowiązkowo bułka szkolna.
Z sąsiadem wita się piątką, pies z parteru obowiązkowo buzie musi oblizać, sąsiadkę z góry koniecznie potrzeba poinformować, że do sklepu po ogórki idziemy.
W biedronce koniecznie trzeba do kasjerki zgadać "Pani, a ja mam samochód", w szmateksie podrzucić informację "babusia kupiła mi loda", w aptece zapytać "czy jest psikacz do nosa"
Gdzie byśmy nie poszli młody zawiera znajomości.
Fajnie jest być dzieckiem !
Rycerz <3
OdpowiedzUsuńMoja córka, gdzie nie wejdzie to zaczyna od słów: "cześć jestem Martynka" :) też ją wszyscy znają ;)
OdpowiedzUsuńsama uwielbiam takie dzieci ! :D
OdpowiedzUsuńFajnych to młody ma rodziców, że taki jest :) No i oczywiście sam też jest superfajny :)
OdpowiedzUsuńPopularny 8)
OdpowiedzUsuńHaha :) takiej otwartości i serdecznosci moglibysmy sie od dzieci uczyc!!! :)
OdpowiedzUsuńUwielbiam takie dzieciaki!
OdpowiedzUsuńTo świetnie, że jest taki otwarty :) poradzi sobie w życiu ;)
OdpowiedzUsuńAle fajnie, oby jak najdłużej tak zostało! Mój M. ma siedem miesięcy, i lgnie do ludzi, jest ciekawski - co mi się strasznie podoba! Jeszcze nie zagaduje:) Pozdrawiam i gratuluję!
OdpowiedzUsuńUwielbiam dzieci za tą odwagę, naiwność i złote oczka do każdej napotkanej osoby :) Mój synek jeszcze nie potrafi mówić, ale rzęsami potrafi zatrzepotać do pani w sklepie ;)
OdpowiedzUsuńświetnie, że się nie boi, nie wstydzi tylko zagaduje:) gwiazdą trzeba się urodzić:)))
OdpowiedzUsuńKiedy moja tak będzie mówić???
OdpowiedzUsuńSuper! Fajne są takie otwarte dzieci. Nam też taki towarzyski rośnie. Ostatnio w restauracji pani kelnerka zabrała go sobie na kuchnię tak jej się spodobał. 15 minut ich nie było i tylko śmiechy z zaplecza było słychać :)
OdpowiedzUsuńSzkoda, że my dorośli nie jesteśmy tacy kontaktowi i bezinteresownie mili... Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńA ja się tego nie mogę u Babla doczekać. Fajnie Wam musi być :)
OdpowiedzUsuńTo fajnie, że jest taki kontaktowy.
OdpowiedzUsuńU nas całkiem odwrotnie jest... wstyd przykleja Tusię do moich nóg :(
Skąd ja to znam!!! Mój Księciunio, jak był mniejszy to wszystko w przedszkolu opowiadał!!! Musieliśmy baaaardzo uważać, co przy nim mówimy - gdzie jedziemy, idziemy, co kupujemy itp., bo wszystko paniom opowiadał ;)
OdpowiedzUsuńpięknie - uwielbiam takie otwarte dzieciaki, widać ma to po rodzicach :)
OdpowiedzUsuńpopularny chłopak! A co dopiero będzie w szkole!! :)))
OdpowiedzUsuńŚwietne są takie dzieciaki:) Poradzi sobie w życiu:)
OdpowiedzUsuńFajnie, że jest taki śmiały ;)
OdpowiedzUsuńMoje dziecię jest podobne, w parku podchodzi do każdej siedzącej osoby na ławeczce wita się, ba a nawet i zatańczy. I nie ważne, czy to miła starsza Pani, czy też grupa śmierdzących żuli.
OdpowiedzUsuńMój Anioł też taki był w tym wieku,ale potem mu przeszło:)
OdpowiedzUsuńhihi... ja też się śmieję, że nasz synek ma wszędzie znajomości ;)
OdpowiedzUsuńWiem o czym piszesz:) Młoda ostatnio mnie zaskakuje swoją otwartością na ludzi i tym jaka jest kontaktowa:D Ma z bieda 20 miesięcy i większa przylepą jest w domu, gdzie nie odstępuje mnie na krok niż w miejscach obcych. A ludzi wprost uwielbia - zwłaszcza jak odwzajemniają jej zainteresowanie:)Fajne to, prawda? :D
OdpowiedzUsuń