Wpis sponsorowany: Żołądek czy rozsądek?

 źródło zdjęcia: internet

Na początek chyba powinnam napisać, że cukier to biała śmierć hmm.... no i już mam pierwszy problem bo lubię cukier. Ten brązowy bardziej niż ten biały i mam to szczęście, że cukru używam bardzo niewiele. Dziennie dwie łyżeczki do kawy.

Gdy zwrócono się do mnie z prośbą o "wykonanie" wpisu dla na rzecz kampanii pod patronatem Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością i Polskiego Towarzystwa Diabetyków zaczęłam się zastanawiać. Czy ja zamieniałabym cukier na słodzik, czy wolałabym całkowicie zrezygnować z cukru?
I nie wiem. I zastanawiam się.

Co wiem o słodzikach?
Słodziki to oczywiście substancje słodzące mające zastąpić cukier. Chyba można je dodać do każdego możliwego produktu: od oczywistych słodyczy, przez wyroby piekarnicze, napoje, napoje alkoholowe, kosmetyki (np. pasty do zębów) , a skończywszy na produktach farmaceutycznych.

Osoby niemuszące zwracać uwagi na cukier (hmmmm... są tacy jeszcze?) no dobra Ci co o dietę nie dbają nie zwracają kompletnie uwagi na słodziki. Tylko czy słusznie?

Słodziki można podzielić na naturalne i syntetyczne. Substancje te mają specyficzny słodki smak, którego natężenie jest rożne dla rożnych substancji. Owo natężenie określa się w stosunku do wzorca, którym jest 10% roztwór cukru – to pierwsza ważna informacja. Ten 10% roztwór w skali słodzenia ma cyfrę 1.

Jak to wygląda w praktyce?
Mamy teoretycznie trzy grupy substancji słodzących
1. Cukry naturalne, np. glukoza, fruktoza -  intensywność słodzenia od 0,4 do 1,8.
2. Cukry modyfikowane czyli wielowodorotlenowe alkohole cukrowe - intensywność słodzenia od 0,3 do 1,0.
3. Syntetyczne środki słodzące czyli słodziki - intensywność słodzenia: od 30 do 4000.

Druga ważna informacja to – rodzaje i dopuszczalne ich stężenie określa dyrektywa nr 94/35/WE: 

Substancje słodzące określone w ust. 1 tiret drugie mogą być użyte tylko do produkcji środków spożywczych wyszczególnionych w Załączniku i na warunkach, które są tam określone. Z wyjątkiem specjalnych ustaleń substancje słodzące nie mogą być używane w żywności przeznaczonej dla niemowląt i dla małych dzieci, zgodnie z dyrektywą 89/398/EWG (1).
Maksymalne dawki użycia wskazane w Załączniku odnoszą się do środków spożywczych gotowych do spożycia, przygotowanych według instrukcji użycia.

Trzecia ważna informacja - ADI (acceptable daily intake, dopuszczalne dzienne spożycie). Wartość ADI wyraża się w mg/kg masy ciała. To taka ilość danej substancji, która może być przyjmowana przez całe życie, codziennie i która nie ma niekorzystnego wpływu na stan zdrowia.
Dlatego informacje, że na przykład ksylitolu dziennie nie powinno się spożywać więcej niż 40 g (które oczywiście można znaleźć w sieci) są mylące.

Czwarta ważna informacja - kobiety w ciąży powinny  unikać sacharyny gdyż przenika ona do płodu i nikt nie wie jaki konsekwencje to niesie ze sobą.

Polskie Towarzystwo Badań nad Otyłością i Polskie Towarzystwo Diabetologiczne podkreślają zgodnie, że zamiana cukru na słodzik nie może być jedynym elementem zmian stylu życia. Należy również ograniczyć spożycie tłuszczów, zwłaszcza nasyconych. I najważniejsze konieczna jest regularna aktywność fizyczna.

Żeby przedstawić zacność słodzików dostałam grafikę do opublikowania. Niestety za przykład służy Aspartam, którego bardzo łagodnie mówiąc zwolennikiem nie jestem :(

Czy używałabym słodzików - chyba nie. Wolę jednak gorzką kawę, bo z reguły jestem dość wygodnicka - gdy pomyślę, że miałabym liczyć dzienne spożycie jakiejś substancji .... ehhh.....