Dodo

Sama nie wiedziałam czy pisać o tym komiksie czy nie. Mam co do niego dość mieszane uczucia. Z jednej strony w dość ciekawy i przede wszystkim inny sposób podejmuje ważny temat, z drugiej doszukanie się drugiego dna opowiadanej historii, czy też odczytanie ukrytych "symboli" jest trochę kłopotliwe. Tym ważnym tematem jest samotność, wyobcowanie i niezrozumienie świata dorosłych.

Bohaterką komiksu jest 6-letnia dziewczynka, która przed samotnością ucieka w świat fantazji. I tu trochę zaczynają się schody. Chwilami można się zgubić czy jesteśmy w w czasie rzeczywistym czy jednak w świecie iluzji.
Laila, która nie chodzi do szkoły, praktycznie nie ma kontaktu z rozwiedzionymi rodzicami jest zamknięta w czterech ścianach któregoś dnia "spotyka" Dodo. Zabiera go do domu. No i tu w zasadzie zaczyna się tak naprawdę nasza historia.

Dodo miał być towarzyszem dnia codziennego, odskocznią, pocieszeniem niestety okazuje się być inny. Gdyby nie doszukiwać się drugiego dna tej historii mogłabym z czystym sumieniem polecić ten komiks dzieciakom w wieku 7+. Tekstu nie jest wiele, dymki dają się ogarnąć w logiczną całość. Jednak skoro ten komiks ma przesłanie to jak dla mnie lepiej sprawdzi się dla nastolatków. Szybciej się w nim odnajdą, złapią symbolikę, odczują przekaz graficzny/kolorystyczny.

Sam w sobie komiks bardzo mi się podoba. Jako komiksiara doceniam tego typu pozycje, a kiedy jeszcze wiem, że wszystko to wyszło spod ręki 20 latka rozumiem czemu dla mnie nie do końca przekaz jest jasny i oczywisty.
Do tego mamy fajną kreskę i naprawdę ciekawe podbijanie klimatu kolorem.  

Jeżeli macie w domu fanów komiksów to może ich ten zainteresować. Nastolatkowie powinny odnaleźć się w świecie  6-letniej dziewczynki .
Autor: Felipe Nunes
Wydawnictwo: Timof Comics